Verslag Ontmoetingsdag in Ede door Cor Snijders, lid studiekring Apeldoorn de Maten.
Dinsdag 28 november 2017 vertrokken we vanuit Apeldoorn met drie man in de auto bij Bert op weg naar Ede. Lol en gein. Mooie natuur. We waren er zo. En wat een machtig groot terrein. Dus wel even zoeken. Maar daarna de koffie, soep en broodjes en even een naamplaatje op je borst plakken.
De middag werd geopend door Yvonne Sinkeldam die ons het programma uit de doeken deed. Muzikaal werd de middag omlijst door singer songwriter Wike Schipper.
Yvonne Sinkeldam gaf na de opening het woord aan de voorzitter Antoon Coster die een paar mededelingen deed over het Landelijk Platform50plus. Ook wist hij te melden dat de uitzending bij omroep Max met het interview met Hedy d’Ancona tot vijftig nieuwe leden had geleid. Daarna gaf hij het woord aan Hedy d’Ancona.
“Dames en heren, voor deze zaal staan en u toespreken is zoiets als preken voor eigen parochie. En daarbij horen de woorden ambitie en passie. Begrippen die je bij studiekringen terugziet. Als u achterin deze zaal de standaard met daarop de kaart van Nederland bekijkt, kunt u zien hoeveel van deze studieclubs al bestaan. Ook de laatste aanwinsten zijn erop te bewonderen.
Het is duidelijk: veel ouderen houden het initiatief om iets te doen in eigen hand. Doe jij nog wat? vragen ze dan. Daar heb ik dan de pest over in. Want ze bedoelen of ik nog wel actief ben zo hier en daar. En dat ben ik. Al ben ik dan tachtig. Ik ben met vele mensen tachtig, en ons aantal groeit. Want we blijven langer leven. Maar dat gaat niet vanzelf. De een heeft een nieuwe heup, een ander had een staaroperatie, de volgende krijgt een nieuwe knie. Dat we ouder worden betekent ook meer pensioenen. Dat is een kostenpost van betekenis waaraan de oudere maar al te vaak wordt herinnerd. Dat wekt dan een gevoel van onbehagen. En zo is er meer. Henk Krol kan die gevoelens goed verwoorden. Maar toch is de situatie van ouderen over het algemeen goed. Maar er zijn ook duidelijke scheidslijnen. Dat zit hem vaak in verandering. Je kunt iets niet meer wat je kon. Daar moet je je dan bij neerleggen. Ik ken een man die iets nuttigs wilde doen op zijn leeftijd. Ik kende een club die een penningmeester nodig had. Dat was een kolfje naar zijn hand. Toen ik hem wat later sprak was hij geen penningmeester meer. Hij deed mee aan het ballet! Trainen tussen die jeugdige schoonheden die dat heel normaal vonden. Kijk, zo moet het! De conclusie is dan ook: ongeveer de helft van de ouderen valt buiten de boot, maar die andere helft doet iets, is ergens mee bezig, bijvoorbeeld met een studiekring. U heeft vast die reclame wel eens gezien. Oma in de ballenbak. Dan móét je jong zijn! Maar hoe oud voel je je? Gelukkig voel ik me geen veertien meer maar verzet me wel tegen onjuiste beeldvorming. Gelukkig klappen ze niet als ik zeg dat ik tachtig ben. Kom nou! Bij mij in de buurt zie je van die woninkjes waar gehandicapten wonen. Volledig aangepast. Dat is nou een idee voor de wat oudere mens. Zo’n soort woning. Kun je gewoon blijven doen wat je wilt. Ik was destijds voorstander van de emancipatie om verandering te kunnen bewerkstelligen. Waarom zouden vrouwen zich niet kunnen ontplooien en zelf dingen kunnen uitmaken? Kijk, zo kunnen ouderen dat ook. Studiekringen zijn daar een voorbeeld van. Het ouderenbrein blijft zich ontwikkeld en het is goed als het geprikkeld wordt. En als het anders is moet je dat niet nemen. Word boos, wind je op als dat nodig is. Hoe ouder je wordt, hoe dichter je bij jezelf komt. Om ons heen bestaat vaak een ander beeld over ouder worden. Dat hoef je niet te nemen. Emancipeer! Gewoon kwaad worden en in verzet komen. Dat interview op tv leverde dus 50 nieuwe aanmeldingen op. Ik wens al die mensen en ook u hier en alle studiekringen in Nederland een grote bloei toe.”
Na deze toespraak waren we de rest van de middag bezig want we konden eerst een presentatie bijwonen en daarna deelnemen aan verschillende gespreksgroepjes met de onderwerpen: hoe werf je nieuwe leden, hoe geef je een goede presentatie, hoe leer je het voorzitterschap, hoe krijg je een nieuw onderwerp. Dat was uiterst boeiend en heel leerzaam.
En zo kwam een ieder in aanraking met studiegenoten van heinde en ver. Het was al met al een heel enerverende middag.