Cor Snijders uit Apeldoorn, Deelnemer studiekring Apeldoorn de Maten

FEEST
Dat is het, elke woensdag eenmaal in de twee weken als ik mijn mede-studiegenoten van de Studiekring De Maten tref aan de Gijsbrechtgaarde. Het is als het ware één grote familie. In de loop van de tijd heb je elkaar beter leren kennen. Je weet waar een ander in geïnteresseerd is en je vraagt ook naar elkaars welbevinden, omdat het ertoe doet!
Als de rituelen in het begin zijn afgewerkt, de mededelingen zijn gedaan, en er is vastgesteld wie de volgende keer de honneurs waarnemen, beginnen we aan het rondje nieuws. Dat kan echt van alles zijn. Een persoonlijke ervaring, een brandende kwestie, een klein stukje uit de krant wat je bezighoudt, of een groot wereldprobleem. Daar vloeien o zo gemakkelijk discussies uit voort die na enige tijd dan door de voorzitter netjes (moeten) worden afgekapt want er is ook nog een presentatie.
Daar is meestal heel erg veel werk voor verzet, want je wilt wel je tekst keurig hebben afgerond en dan zijn er nog de illustraties. Zelf heb ik de ervaring dat je er tijdens de voorbereiding ongelooflijk veel van opsteekt en dat je eigenlijk maar een fragment laat zien van wat je allemaal ontdekt hebt. Of dat er maar een splinter te voorschijn komt van wat je bezighoudt. En de presentaties zijn zo divers. En als je dan hoort hoelang iemand wel niet bezig is geweest!
Als we na die presentatie in gesprek raken met elkaar, vragen hebben gesteld, misschien wel in discussies verzeild zijn geraakt, is de voorzitter weer druk om alles in goede banen te leiden. ‘Mensen! Laten we het centraal houden!’ Wat later is het dan de hoogste tijd om af te sluiten.
Maar vaak staan mensen dan nog met elkaar te praten, ervaringen uit te wisselen of iets te vertellen. De bijeenkomst is dan wel afgelopen, maar de onderlinge betrekkingen kunnen soms geruime tijd aanhouden, tot aan de fiets of auto toe.
En zo hoort het! De geest van de studiekring houdt niet op buiten dat zaaltje maar speelt ook daarbuiten een belangrijke rol. Het is een fenomeen dat verdieping geeft. We kijken er iedere keer allemaal naar uit.